It wytwaskjen fan jild en finansiering fan terrorisme yn Nederlân...

De Nederlânske akte fan wytwaskjen fan jild en terroristyske finansiering ferklearre

Op 'e earste augustus 2018 is de Nederlânske wet foar wytwaskjen fan jild en terrorismefinansiering (Nederlânsk: Wwft) al tsien jier fan krêft. It haaddoel fan 'e Wwft is it finansjele systeem skjin te hâlden; de wet is fan doel om te foarkommen dat it finansjele systeem wurdt brûkt foar de kriminele doelen fan wytwaskjen fan jild en finansiering fan terrorisme. Wytwaskjen fan jild betsjut dat yllegaal krigen aktiva legaal wurde makke om de yllegale oarsprong te ferbergjen. Finansiering fan terrorisme bart as kapitaal wurdt brûkt om terroristyske aktiviteiten te fasilitearjen. Neffens de Wwft binne organisaasjes ferplicht om ungewoane transaksjes te melden. Dizze rapporten drage by oan it detektearjen en ferfolging fan wytwaskjen fan jild en finansiering fan terrorist. De Wwft hat in grutte ynfloed op organisaasjes dy't aktyf binne yn Nederlân. Organisaasjes moatte aktyf maatregels nimme om foar te kommen dat jildwaskjen en finansiering fan terrorisme barre. Yn dit artikel sil wurde besprutsen hokker ynstellingen binnen it ramt fan 'e Wwft falle, hokker ferplichtingen dizze ynstellingen hawwe neffens de Wwft en wat de gefolgen binne as ynstellingen net oan' e Wwft foldogge.

1. Ynstellingen dy't falle binnen it ramt fan it Wwft

Bepaalde ynstellingen binne ferplichte om te foldwaan oan de bepalingen fan 'e Wwft. Om te beoardieljen as in ynstelling ûnderworpen is oan it Wwft, wurde it type ynstelling en de aktiviteiten útfierd troch de ynstelling ûndersocht. In ynstelling dy't ûnderworpen is oan it Wwft kin ferplicht wêze om in klant due diligence út te fieren of in transaksje te melden. De folgjende ynstellingen kinne ûnderwurpen wêze oan it Wwft:

• ferkeapers fan guod;
• bemiddelers yn 'e oankeap en ferkeap fan guod;
• appraisers fan unreplik guod;
• makelers en tuskenpersoanen yn unreplik guod;
• pandysjopsoperators en oanbieders fan domicile;
• finansjele ynstellingen;
• ûnôfhinklike professionals. [1]

Ferkeapers fan guod

Ferkeapers fan guod binne ferplichte om due diligence fan kliïnten út te fieren as de priis fan it te ferkeapjen guod € 15,000 of mear bedraacht en dizze betelling yn kassa wurdt makke. It makket net út oft de betelling plakfynt yn termen of tagelyk. As in jildbedrach fan € 25,000 of mear plakfynt by it ferkeapjen fan spesifike guod, lykas skippen, auto's en sieraden, moat de ferkeaper dizze transaksje altyd melde. As in betelling net yn cash wurdt makke, is d'r gjin Wwft-ferplichting. In jildbedrach op it bankrekken fan de leveransier wurdt lykwols sjoen as in betelling yn cash.

Tussenpersoanen yn 'e oankeap en ferkeap fan guod

As jo ​​bemiddelje by de oankeap of ferkeap fan bepaalde guod, binne jo ûnderwurpen oan de Wwft en binne jo ferplicht om due diligence fan kliïnten út te fieren. Dit omfettet de ferkeap en oankeap fan auto's, skippen, sieraden, keunstfoarwerpen en antyk. Makket net út hoe heech de priis dy't moat wurde betelle is en of de priis kontant is betelle. As in transaksje mei in jildbedrach fan € 25,000 of mear foarkomt, moat dizze transaksje altyd wurde rapporteare.

Appraisers fan unreplik guod

As in appraiser ûnreplik guod beoardielet en ungewoane feiten en omstannichheden ûntdekt dy't kin wêze oer wytwaskjen fan jild of finansiering fan terrorist, moat dizze transaksje wurde rapporteare. Appraisers binne lykwols net ferplichte kliïnt due diligence te fieren.

Makelders en intermediêr yn unreplik guod

Persoanen dy't bemiddelje by de oankeap en ferkeap fan ûnreplik guod binne ûnder foarbehâld fan de Wwft en moatte kliïnt due diligence fiere foar elke opdracht. De ferplichting om in kliïnt due diligence út te fieren jildt ek foar de tsjinpartij fan 'e kliïnt. As it fermoeden bestiet dat in transaksje jildwassen kin belûke as de finansiering fan terrorisme, dan moat dizze transaksje wurde rapporteare. Dit jildt ek foar transaksjes wêryn in bedrach fan € 15,000 of mear yn kontant wurdt ûntfongen. It makket net út oft dit bedrach is foar de makelder as foar in tredde partij.

Pawnshop operators en oanbieders fan domicile

Pawnshop-operators dy't profesjonele of bedriuwslibben oanbiede moatte kliïnt due diligence by elke transaksje fiere. As in transaksje ûngewoan is, moat dizze transaksje wurde rapporteare. Dit jildt ek foar alle transaksjes dy't € 25,000 of mear bedrage. Oanbieders fan domicilie dy't in saaklik as profesjonele basis in adres as postadres beskikber stelle oan tredden, moatte ek client due diligence dwaan foar elke klant. As it wurdt fermoede dat it wytwaskjen fan jild of finansiering fan terrorist kin wêze belutsen by it leverjen fan de domicilie, moat de transaksje wurde rapporteare.

Finansjele ynstellingen

Finansjele ynstellingen omfetsje banken, útwikselingsburo's, kasino, trustburo's, ynvestearingsynstellingen en bepaalde fersekerders. Dizze ynstellingen moatte altyd klant due diligence fiere en se moatte ungewoane transaksjes rapportearje. Ferskillende regels kinne lykwols jilde foar banken.

Unôfhinklike professionals

De kategory ûnôfhinklike professionals omfettet de folgjende persoanen: notarissen, advokaten, accountants, belestingadviseurs en bestjoerlike kantoaren. Dizze profesjonele groepen moatte client due diligence útfiere en ungewoane transaksjes rapportearje.

Ynstellingen as professionals dy't selsstannich op profesjonele basis aktiviteiten útfiere, dy't oerienkomme mei de aktiviteiten útfierd troch de hjirboppe neamde ynstellingen, kinne ek ûnderwurpen wêze oan de Wwft. Dit kin de folgjende aktiviteiten omfetsje:

• bedriuwen advisearje oer kapitaalstruktuer, saaklike strategy en relatearre aktiviteiten;
• advys- en tsjinstferliening op it mêd fan fúzjes en oanwinsten fan bedriuwen;
• de oprjochting of behear fan bedriuwen of juridyske entiteiten;
• bedriuwen keapje of ferkeapje, juridyske entiteiten of oandielen yn bedriuwen;
• de folsleine of foar in part oankeap fan bedriuwen of juridyske entiteiten;
• belesting relatearre aktiviteiten.

Om te bepalen oft in ynstelling ûnderworpen is oan de Wwft, is it wichtich om de aktiviteiten dy't de ynstelling fiert yn gedachten te hâlden. As in ynstelling allinich ynformaasje leveret, is de ynstelling yn prinsipe net ûnderworpen oan it Wwft. As in ynstelling advys biedt oan kliïnten, kin de ynstelling ûnderwurpen wêze oan de Wwft. D'r is lykwols in tinne line tusken it jaan fan ynformaasje en it jaan fan advys. De plichtige due diligence fan 'e klant moat ek plakfine foardat in ynstelling in saaklike oerienkomst mei in kliïnt slút. As in ynstelling ynearsten tinkt dat allinich ynformaasje moat wurde levere oan in kliïnt, mar letter bliken docht dat advys jûn is of moat ek wurde jûn, wurdt de ferplichting om de foarige klant due diligence te fieren net foldien. It is ek heul riskant om de aktiviteiten fan in ynstelling te ferdielen yn aktiviteiten dy't ûnderworpen binne oan 'e Wwft en aktiviteiten dy't net ûnder de Wwft binne, om't de grins tusken dizze aktiviteiten heul vage is. Dêrnjonken kin it ek it gefal wêze dat aparte aktiviteiten net ûnder de Wwft binne, mar dat dizze aktiviteiten in Wwft-ferplichting hawwe as se tegearre wurde ferbûn. It is dêrom wichtich om foarôf te bepalen oft jo ynstelling ûnderworpen is oan it Wwft.

Under beskate omstannichheden kin in ynstelling falle yn 't gebiet fan' e Nederlânske Trust Office Supervision Act (Wtt) ynstee fan 'e Wwft. De Wtt befettet strangere easken oangeande due diligence fan kliïnten en ynstellingen dy't binne ûnderwurpen oan de Wtt binne in fergunning nedich om har aktiviteiten út te fieren. Neffens de Wtt binne ynstellingen dy't domisile leverje en dy't ek ekstra aktiviteiten fiere, ûnderwerp fan 'e Wtt. Dizze ekstra aktiviteiten besteane út it jaan fan juridysk advys, it fersoargjen fan belestingferklearingen, it fieren fan aktiviteiten oangeande it opstellen, beoardieljen en kontrolearjen fan jierrekken as it behâld fan 'e administraasje of it krijen fan in direkteur foar in korporaasje as juridyske entiteit. Yn 'e praktyk wurde domisile leverje en ekstra aktiviteiten útfiere faaks beheard troch twa ferskillende ynstellingen, om derfoar te soargjen dat dizze ynstellingen net falle binnen it berik fan' e Wtt. Dit sil lykwols net mear mooglik wêze as de oanpaste Wtt yn wurking komt. Nei't dizze wetswiziging fan krêft is, sille ynstellingen dy't it bewize fan domisile ferdiele en it fieren fan ekstra aktiviteiten tusken twa ynstellingen ek ûnderwerp wêze fan 'e Wtt. Dit giet oer ynstellingen dy't sels ekstra aktiviteiten útfiere, mar de kliïnt ferwize nei in oare ynstelling foar it leverjen of domisile (of oarsom), lykas ynstellingen dy't fungearje as tuskenpersoanen troch in kliïnt yn kontakt te bringen mei ferskate partijen dy't domisile kinne leverje en kinne fiere oanfoljende aktiviteiten. [2] It is wichtich dat ynstellingen in goed oersjoch hawwe oer har aktiviteiten, om te bepalen hokker wet op har jildt.

2. Klant due diligence

Neffens de Wwft moat in ynstelling dy't ûnderworpen is oan 'e Wwft kliïnt due diligence fiere. Cliënt due diligence moat wurde útfierd foardat de ynstelling in saaklike oerienkomst slút mei de kliïnt en foardat tsjinsten wurde levere. Clients due diligence hâldt ûnder oare yn dat in ynstelling de identiteit fan har kliïnten moat oanfreegje, dizze ynformaasje moat kontrolearje, opnimme en dizze foar fiif jier behâlde.

Neigean fan kliïnten neffens de Wwft is risiko-rjochte. Dit betsjut dat in ynstelling de risiko's moat nimme oangeande de aard en de grutte fan har eigen bedriuw en de risiko's oangeande de spesifike saaklike relaasje of rekken hâlden. De yntensiteit fan 'e due diligence moat yn oerienstimming wêze mei dizze risiko's. [3] De Wwft hâldt yn trije nivo's fan due diligence fan kliïnten: standert, ferienfâldige en ferbettere. Op grûn fan 'e risiko's moat in ynstelling bepale hokker fan' e hjirboppe neamde kliïnt as gefolch fan ôfwikingen moatte wurde útfierd. Neist de op risiko basearre ynterpretaasje fan kliïntdiligence dy't yn standert gefallen moat wurde útfierd, kin in risiko-beoardieling ek in reden wêze foar it útfieren fan in ferienfâldige of ferbettere due diligence fan kliïnten. By it beoardieljen fan de risiko's moatte de folgjende punten wurde rekken holden: de kliïnten, de lannen en geografyske redenen wêr't de ynstelling wurket en de levere produkten en tsjinsten. [4]

De Wwft spesifiseart net hokker maatregels ynstellingen moatte nimme om de due diligence fan 'e kliïnt te balansearjen mei de risiko-gefoelichheid fan' e transaksje. It is lykwols fan belang foar ynstellingen om risikobasearre prosedueres yn te stellen om te bepalen mei hokker yntensiteit kliïnt due diligence moat wurde útfierd. De folgjende maatregels kinne bygelyks wurde ymplementeare: it fêststellen fan in risikomatrix, it formulearjen fan in risikobelied of profyl, it ynstallearjen fan prosedueres foar kliïntaakseptaasje, it nimmen fan ynterne kontrolemaatregels of in kombinaasje fan dizze maatregels. Fierder wurdt it oanrikkemandearre bestânbehear út te fieren en in rekord te hâlden fan alle transaksjes en oerienkommende risiko-evaluaasjes. De ferantwurdlike autoriteit oangeande de Wwft, de Financial Intelligence Unit (FIU), kin in ynstelling freegje om har identifikaasje en beoardieling te jaan fan 'e risiko's oangeande wytwaskjen fan jild en finansiering fan terrorisme. In ynstelling is ferplichte oan sa'n fersyk te foldwaan. [5] De Wwft befettet ek oanwizings dy't oanjouwe mei hokker yntensiteit kliïnt due diligence moat wurde útfierd.

2.1 Standert klant due diligence

Normaal moatte ynstellingen standert client due diligence fiere. Dizze due diligence bestiet út de folgjende eleminten:

• it bepalen, kontrolearjen en opnimmen fan 'e identiteit fan' e kliïnt;
• it bepalen, kontrolearjen en opnimmen fan 'e identiteit fan' e Ultimate Beneficiaire-eigner (UBO);
• it bepalen en opnimmen fan it doel en de aard fan 'e opdracht of transaksje.

Identiteit fan de klant

Om te witten oan wa't de tsjinsten wurde levere, moat de identiteit fan 'e kliïnt wurde bepaald foardat de ynstelling syn tsjinsten begjint te leverjen. Om de kliïnt te identifisearjen, moat de klant wurde frege om syn identiteitsdetails. Dêrnei moat de identiteit fan 'e kliïnt wurde kontroleare. Foar in natuerlike persoan kin dizze ferifikaasje dien wurde troch in oarspronklik paspoart, rydbewiis of identiteitskaart oan te freegjen. Kliïnten dy't juridyske entiteiten binne, moatte wurde frege om in ekstrakt te leverjen fan it hannelsregister of oare betroubere dokuminten of gegevens dy't gebrûklik binne yn it ynternasjonale ferkear. Dizze ynformaasje moat dan fiif jier troch de ynstelling wurde bewarre.

Identiteit fan 'e UBO

As de klant in rjochtspersoan is, partnerskip, stichting as fertrouwen, moat de UBO wurde identifisearre en kontroleare. De UBO fan in rjochtspersoan is in natuerlike persoan dy't:

• hat in belang fan mear dan 25% yn 'e haadstêd fan' e klant; of
• kin 25% of mear fan 'e oandielen of stimrjocht útoefenje yn' e algemiene gearkomste fan oandielhâlders fan 'e kliïnt; of
• kin feitlike kontrôle yn in klant útoefenje; of
• is de foardieler fan 25% of mear fan 'e besittings fan in stifting of fertrouwen; of
• hat spesjale kontrôle oer 25% of mear fan 'e fermogen fan' e kliïnten.

De UBO fan in partnerskip is de natuerlike persoan dy't by ûntbining fan it partnerskip rjocht hat op in oandiel yn 'e aktiva fan 25% of mear of rjocht hat op in oandiel yn' e winsten fan 25% of mear. Mei in fertrouwen moatte de oansteller (s) en de trustee (s) wurde identifisearre.

As de identiteit fan 'e UBO wurdt bepaald, moat dizze identiteit wurde kontroleare. In ynstelling moat de risiko's beoardielje oangeande wytwaskjen fan jild en finansiering fan terrorisme; ferifikaasje fan 'e UBO moat neffens dizze risiko's plakfine. Dit hjit risiko-basearre ferifikaasje. De djipste foarm fan ferifikaasje is om te bepalen mei ûnderlizzende dokuminten, lykas akten, kontrakten en registraasjes yn iepenbiere registers of oare betroubere boarnen, dat de UBO yn kwestje feitlik autoriseare is foar 25% of mear. Dizze ynformaasje kin wurde oanfrege as d'r in grut risiko is mei betrekking tot wytwaskjen fan jild en finansiering fan terrorist. As d'r in leech risiko is, kin in ynstelling de kliïnt in UBO-deklaraasje ûndertekenje. Troch dizze ferklearring te ûndertekenjen, befêstiget de kliïnt de korrektheid fan 'e identiteit fan' e UBO.

Doel en aard fan 'e opdracht as transaksje

Ynstellingen moatte ûndersyk dwaan nei de eftergrûn en it doel fan in bedoelde saaklike relaasje as transaksje. Dit soe foarkomme dat de tsjinsten fan ynstellingen brûkt wurde foar wytwaskjen fan jild as de finansiering fan terrorisme. It ûndersyk nei de aard fan 'e opdracht of transaksje moat risiko-basearre wêze. [6] As de aard fan 'e opdracht as transaksje is bepaald, moat dit wurde registrearre yn in register.

2.2 Ienfâldige klant due diligence

It is ek mooglik dat in ynstelling oan de Wwft foldocht troch ferienfâldige kliïnt due diligence te fieren. Lykas al besprutsen, sil de yntinsiteit fan it fieren fan kliïnt due diligence wurde bepaald op basis fan in risikoanalyse. As dizze analyse toant dat it risiko fan wytwaskjen fan jild en finansiering fan terroristysk leech is, kin ferienfâldige klant due diligence wurde útfierd. Neffens de Wwft is ferienfâldige klant due diligence yn alle gefallen genôch as de kliïnt in bank, libbensfersekerder is of in oare finansjele ynstelling, notearre bedriuw of EU-regearingsynstelling. Yn sokke gefallen hoege allinich de identiteit fan 'e kliïnt en it doel en de aard fan' e transaksje te wurde bepaald en fêstlein op 'e wize lykas beskreaun yn 2.1. Ferifikaasje fan 'e kliïnt en identifikaasje en ferifikaasje fan' e UBO binne yn dit gefal net nedich.

2.3 Ferbettere client due diligence

It kin ek it gefal wêze dat ferbettere due due diligence útfierd wurde moat. Dit is it gefal as it risiko fan wytwaskjen fan jild en finansiering fan terrorisme grut is. Neffens de Wwft moat ferbettere due due diligence yn 'e folgjende situaasjes wurde fierd:

• foarôf is d'r in fermoedens fan in ferhege risiko fan wytwaskjen fan jild of finansiering fan terrorisme;
• de kliïnt is net fysyk oanwêzich by de identifikaasje;
• de kliïnt as UBO is in polityk bleatstelde persoan.

Fertochte fan in ferhege risiko fan wytwaskjen fan jild as finansiering fan terrorist

As de risikoanalyse toant dat d'r in grut risiko is fan wytwaskjen fan jild en finansiering fan terrorisme, moat ferbettere due due diligence wurde útfierd. Dizze ferbettere due diligence fan kliïnt kin bygelyks wurde útfierd troch in sertifikaat fan goed gedrach oan te freegjen fan 'e kliïnt, troch fierder te ûndersiikjen fan' e autoriteiten en funksjes fan 'e ried fan direkteuren en proxies of troch it ûndersykjen fan' e oarsprong en bestimming fan fûnsen, ynklusyf it oanfreegjen fan bank útspraken. De maatregels dy't moatte wurde nommen hinget ôf fan 'e situaasje.

De klant is net fysyk oanwêzich by de identifikaasje

As in kliïnt net fysyk oanwêzich is by de identifikaasje, resulteart dit yn in heger risiko fan wytwaskjen fan jild en finansiering fan terrorist. Yn dat gefal moatte maatregels nommen wurde om dit spesifike risiko te kompensearjen. De Wwft jout oan hokker opsjes ynstellingen it risiko moatte kompensearje:

• it identifisearjen fan de kliïnt op basis fan oanfoljende dokuminten, gegevens as ynformaasje (bygelyks in notariseare kopy fan it paspoart of apostillen);
• it beoardieljen fan de echtheid fan de yntsjinne dokuminten;
• derfoar soargje dat de earste betelling relatearre oan 'e saaklike relaasje of transaksje wurdt makke út namme fan of ten koste fan in akkount fan' e kliïnt by in bank dy't in registrearre kantoar hat yn in lidsteat of mei in bank yn in oanwiisde steat dy't in lisinsje om saken te fieren yn dizze steat.

As in identifikaasjebetelling wurdt makke, sprekke wy fan ôflaat identifikaasje. Dit betsjut dat in ynstelling de gegevens kin brûke fan earder útfierde client due diligence. Afgeleide identifikaasje is tastien om't de bank wêr't de betellings foar identifikaasje plakfynt, ek in ynstelling is dy't ûnderwurpen is oan de Wwft of oan ferlykber tafersjoch yn in oare lidsteat. Yn prinsipe is de klant al identifisearre troch de bank by it útfieren fan dizze identifikaasjebetaling.

De klant as UBO is in polityk bleatsteld persoan

Politike bleatstelde persoanen (PEP's) binne persoanen dy't in foaroansteande politike posysje yn Nederlân as yn it bûtenlân besette, of sa'n posysje oant in jier lyn hawwe bekleed, en

• yn it bûtenlân wenje (nettsjinsteande oft se de Nederlânske nasjonaliteit of in oare nasjonaliteit hawwe);

OR

• wenje yn Nederlân, mar hawwe de Nederlânske nasjonaliteit net.

Of in persoan in PEP is, moat ûndersocht wurde sawol foar de klant as foar elke UBO fan 'e kliïnt. De folgjende persoanen binne yn alle gefallen PEP's:

• steatshaad, haad fan regearing, ministers en steatssekretarissen;
• parlemintsleden;
• leden fan hege rjochterlike autoriteiten;
• leden fan auditburo's en behearskippen fan sintrale banken;
• ambassadeurs, chargé d'affaires en offisieren fan leger;
• leden fan bestjoersorganen, sawol útfierend as tafersjoch;
• organen fan publike bedriuwen;
• direkte famyljeleden as neiste relaasjes fan boppesteande persoanen. [7]

As in PEP belutsen is, moat de ynstelling mear gegevens sammelje en ferifiearje om it hege risiko fan wytwaskjen fan jild en finansiering fan terrorisme genôch te beheinen en te kontrolearjen. [8]

3. Rapportearje fan in ungewoane transaksje

As de due diligence fan 'e klant is foltôge, moat de ynstelling bepale oft de foarstelde transaksje ûngewoan is. As dit it gefal is, en d'r kin jildwassen wêze as finansiering fan terrorisme belutsen, moat de transaksje wurde rapporteare.

As de due diligence fan 'e kliïnt de gegevens net foarskreaun hat troch de wet foarskreaun of as d'r oanwizings binne fan belutsenens by wytwaskjen fan jild of finansiering fan terrorist, moat de transaksje wurde rapporteare oan' e FIU. Dit is neffens de Wwft. De Nederlânske autoriteiten hawwe subjektyf en objektyf oanjûn op basis fan hokker ynstellingen kinne bepale oft der in ungewoane transaksje is. As ien fan 'e yndikatoaren oan' e oarder is, wurdt oannommen dat de transaksje ûngewoan is. Dizze transaksje moat dan sa gau mooglik rapporteare wurde oan 'e FIU. De folgjende yndikatoaren wurde fêststeld:

Subjektive yndikatoaren

1. In transaksje wêryn de ynstelling reden hat om oan te nimmen dat it kin ferbân hâlde mei wytwaskjen fan jild of finansiering fan terrorist. Ferskate risikolannen binne ek identifisearre troch de Financial Action Task Force.

Objektive yndikatoaren

1. Transaksjes dy't rapporteare binne oan 'e plysje of Iepenbier Ministearje yn ferbân mei wytwaskjen fan jild of finansiering fan terrorist moatte ek wurde rapporteare oan' e FIU; der is eins de oanname dat dizze transaksjes kinne wurde relatearre oan wytwaskjen fan jild en finansiering fan terrorist.
2. In transaksje troch of foar it foardiel fan in (juridyske) persoan dy't wennet of har registrearre adres hat yn in steat dy't troch ministeriële regeljouwing wurdt oanwiisd as in steat mei strategyske tekoarten yn it foarkommen fan wytwaskjen fan jild en de finansiering fan terrorisme.
3. In transaksje wêryn ien of mear auto's, skippen, keunstfoarwerpen of sieraden ferkocht wurde foar in (diel) jildbedrach, wêryn it bedrach dat yn kontant moat wurde betelle € 25,000 of mear bedraacht.
4. In transaksje foar in bedrach fan € 15,000 of mear, wêryn útwikseling fan jild plakfynt foar in oare munt of fan lytse oant grutte denominaasjes.
5. In jildbedrach foar in bedrach fan € 15,000 of mear yn it foardiel fan in kredytkaart of in foarôf betelle ynstrumint foar betelling.
6. It gebrûk fan in kredytkaart as in foarôf betelle ynstrumint yn betelling yn ferbân mei in transaksje foar in bedrach fan € 15,000 of mear.
7. In transaksje foar in bedrach fan € 15,000 of mear, betelle oan of fia de ynstelling yn jild, mei kontrôles oan drager, mei in foarbetelle ynstrumint of mei ferlykbere middel fan beteljen.
8. In transaksje wêryn in goed as meardere guod ûnder kontrôle fan in pânshop brocht wurdt, mei it bedrach beskikber steld troch de pandshop yn ruil bedrach fan € 25,000 of mear.
9. In transaksje foar in bedrach fan € 15,000 of mear, betelle oan of fia de ynstelling yn jild, mei sjeks, mei in foarbetelle ynstrumint of yn bûtenlânske munt.
10. Deponearje munten, bankbiljetten of oare weardepapieren foar in bedrach fan € 15,000 of mear.
11. In giro-betellingstransaksje foar in bedrach fan € 15,000 of mear.
12. In jildferfier foar in bedrach fan € 2,000 of mear, útsein as it giet om in jildferfier fan in ynstelling dy't de regeling foar dizze oerdracht ferlit nei in oare ynstelling dy't ûnderwerp is fan 'e ferplichting om ûngewoane transaksje te rapportearjen, ôflaat fan' e Wwft. [9]

Net alle yndikatoaren jilde foar alle ynstellingen. It hinget ôf fan it type ynstelling hokker yndikatoaren jilde foar de ynstelling. As ien fan 'e transaksjes lykas hjirboppe beskreaun by in bepaalde ynstelling plakfynt, wurdt dit beskôge as in ungewoane transaksje. Dizze transaksje moat rapporteare wurde oan 'e FIU. De FIU registreart it rapport as in ungewoane transaksje-rapport. De FIU beoardielet dan as de ungewoane transaksje fertocht is en moat ûndersocht wurde troch in kriminele ûndersyksautoriteit of in befeiligingsservice.

4. Skeafergoeding

As in ynstelling in ungewoane transaksje rapporteart oan 'e FIU, befettet dit rapport skeafergoeding. Neffens de Wwft kinne gegevens as ynformaasje yn goed fertrouwen levere oan 'e FIU yn' e kontekst fan in rapport, net tsjinje as basis foar of foar it doel fan in ûndersyk of ferfolging fan 'e ynstelling dy't rapporteare mei betrekking tot in fertinking fan wytwaskjen fan jild as finansiering troch terrorist troch dizze ynstelling. Fierder kinne dizze gegevens net as beskuldiging tsjinje. Dit jildt ek foar gegevens levere oan 'e FIU troch in ynstelling, yn' e ridlike oanname dat dit neilibjen soe meibringe de rapportearplicht, ôflaat fan 'e Wwft. Dit betsjuttet dat de ynformaasje dy't in ynstelling hat levere oan 'e FIU, yn' e kontekst fan in rapport fan in ungewoane transaksje, kin net brûkt wurde tsjin de ynstelling yn in strafrjochtlik ûndersyk nei wytwaskjen fan jild of finansiering fan terrorisme. Dizze skeafergoeding jildt ek foar persoanen dy't wurkje foar de ynstelling dy't de gegevens en ynformaasje levere oan 'e FIU. Troch in ûngelooflik transaksje yn goed fertrouwen te melden, wurdt kriminele skeafergoeding ferliend.

Fierder is in ynstelling dy't in ungewoane transaksje hat rapporteare of oanfoljende ynformaasje levere op basis fan 'e Wwft is net oanspraaklik foar skea dy't in tredde partij hat lije as gefolch. Dit betsjut dat in ynstelling net ferantwurdelik kin wurde holden foar de skea dy't in klant lijt as gefolch fan it rapport fan 'e ungewoane transaksje. Dêrom wurdt troch de ferplichting om in ungewoane transaksje te rapportearjen ek boargerlike skeafergoeding takend oan de ynstelling. Dizze boargerlike skeafergoeding jildt ek foar persoanen dy't wurkje foar de ynstelling dy't de ungewoane transaksje hat rapporteare of de ynformaasje levere hat oan 'e FIU.

5. Oare ferplichtingen dy't ôfkomstich binne fan 'e Wwft

Neist de ferplichting om kliïnt due diligence út te fieren en ûngewoane transaksjes te melden by de FIU, hat de Wwft ek in ferplichting fan fertroulikens en in opliedingsplicht foar ynstellingen.

Fertroulikens fan fertroulikens

De fertroulikensplicht hâldt yn dat in ynstelling gjinien kin ynformearje oer in rapport oan 'e FIU en oer it fermoeden dat wytwaskjen fan jild of finansiering fan terrorisme is belutsen by in transaksje. De ynstelling is sels ferbean de oanbelangjende klant hjirfan te ynformearjen. De reden hjirfoar is dat de FIU in ûndersyk sil inisjearje nei de ungewoane transaksje. De ferplichting fan fertroulikens is ynstalleare om te foarkommen dat partijen dy't ûndersocht wurde de kâns krije om bygelyks bewiis te ferwiderjen.

Training ferplichting

Neffens de Wwft hawwe ynstellingen in opliedingsplicht. Dizze opliedingsplicht hâldt yn dat meiwurkers fan 'e ynstelling moatte bekend wêze mei de bepalingen fan' e Wwft, foar safier dit relevant is foar it útfieren fan har taken. Meiwurkers moatte ek by steat wêze om kliïnt due diligence goed te fieren en in ungewoane transaksje te erkennen. Periodike training moat wurde folge om dit te berikken.

6. Gefolgen fan net-neilibjen fan it Wwft

Ferskate ferplichtingen ûntsteane út it Wwft: it útfieren fan kliïnt due diligence, it rapportearjen fan ungewoane transaksjes, in ferplichting fan fertroulikens en in opliedingsplicht. Ferskate gegevens moatte ek wurde opnomd en opslein en in ynstelling moat maatregels nimme om it risiko fan wytwaskjen fan jild en finansiering fan terrorist te ferminderjen.

As in ynstelling de boppesteande ferplichtingen net neikomt, sille maatregels nommen wurde. Ofhinklik fan it type ynstelling wurdt it tafersjoch op it neilibjen fan 'e Wwft útfierd troch de Belestingautoriteiten / Buro Tafersjoch Wwft, de Nederlânske Sintrale Bank, de Nederlânske Autoriteit foar de finansjele merken, it buro foar finansjele tafersjoch of de Nederlânske Bar Association. Dizze tafersjochhâlders fiere tafersjochûndersiken út om te kontrolearjen oft in ynstelling de bepalingen fan 'e Wwft goed foldocht. Yn dizze ûndersiken wurdt it skema en it bestean fan in risikobeleid beoardiele. It ûndersyk is ek fan doel te garandearjen dat ynstellingen feitlik ungewoane transaksjes rapportearje. As de bepalingen fan 'e Wwft wurde skend, binne de tafersjochhâlders autoriseare in bestelling op te lizzen ûnder betingst fan in inkrementele straf as in bestjoerlike boete. Se hawwe ek de mooglikheid in ynstelling te ynstruearjen om in bepaalde kursus fan aksje te folgjen oangeande de ûntwikkeling fan ynterne prosedueres en de training fan meiwurkers.

As in ynstelling in ungewoane transaksje hat rapporteare, sil in oertreding fan 'e Wwft foarkomme. It makket net út oft it mislearjen fan rapportearjen bewust as per ongelok wie. As in ynstelling de Wwft skeint, hâldt dit in ekonomyske misdriuw yn neffens de Nederlânske Wet op Ekonomyske Offensiven. De FIU kin ek fierdere ûndersiken dwaan oer it rapportgedrach fan in ynstelling. Yn serieuze gefallen kinne de tafersjochhâlders de oertreding sels melde by de Nederlânske Iepenbier Ministearje, dy't dan mei in strafrjochtlik ûndersyk nei de ynstelling kinne begjinne. De ynstelling sil dan wurde ferfolge om't se net foldien hat oan de bepalingen fan 'e Wwft.

7. Konklúzje

De Wwft is in wet dy't fan tapassing is op in protte ynstellingen. Dêrom is it wichtich foar dizze ynstellingen om te witten hokker ferplichtingen se moatte folbringe om oan de Wwft te foldwaan. Beheare fan due diligence fan klanten, rapportaazje fan ungewoane transaksjes, de ferplichting fan fertroulikens en de opliedingsplicht ûntsteane fan 'e Wwft. Dizze ferplichtingen binne fêststeld om te soargjen dat it risiko fan wytwaskjen fan jild en finansiering fan terrorisme sa lyts mooglik is en dat direkte aksje kin wurde nommen as it fermoeden bestiet dat dizze aktiviteiten plakfine. Foar ynstellingen is it wichtich om de risiko's te beoardieljen en maatregelen derfan te nimmen. Ofhinklik fan it type ynstelling en de aktiviteiten dy't in ynstelling útfiere, kinne ferskillende regels jilde.

De Wwft hâldt net allinich yn dat ynstellingen de ferplichtingen dy't folgje fan 'e Wwft moatte neikomme, mar komt ek mei oare gefolgen foar ynstellingen. As in goed fertrouwen in rapport oan 'e FIU wurdt makke, wurdt kriminele en boargerlike skeafergoeding ferliend oan' e ynstelling. Yn dat gefal kin de ynformaasje levere troch de ynstelling dêr net tsjin brûkt wurde. Boargerlike oanspraaklikens foar skea fan 'e klant dy't ûntstiet út in rapport oan' e FIU is ek útsletten. Oan 'e oare kant binne d'r konsekwinsjes as de Wwft wurdt skeind. Yn it minste gefal kin in ynstelling sels kriminele ferfolging wurde. Dêrom is it heul wichtich foar ynstellingen om te foldwaan oan 'e bepalingen fan' e Wwft, net allinich om it risiko fan wytwaskjen fan jild en de finansiering fan terrorisme te ferminderjen, mar ek harsels te beskermjen.
_____________________________

[1] 'Wat is de Wwft', Belastingdienst 09-07-2018, www.belastingdienst.nl.

[2] Kamerstukken II 2017/18, 34 910, 7 (Nota van Wijziging).

[3] Kamerstukken II 2017/18, 34 808, 3, s. 3 (MvT).

[4] Kamerstukken II 2017/18, 34 808, 3, s. 3 (MvT).

[5] Kamerstukken II 2017/18, 34 808, 3, s. 8 (MvT).

[6] Kamerstukken II 2017/18, 34 808, 3, s. 3 (MvT).

[7] 'Wat is in PEP', Autoriteit Financiele Markten 09-07-2018, www.afm.nl.

[8] Kamerstukken II 2017/18, 34 808, 3, s. 4 (MvT).

[9] 'Meldergroepen', FIU 09-07-2018, www.fiu-nederland.nl.